بررسی اثر بخشی الگوریتم های فراابتکاری در زمان بندی مسائل تولید جریانی (مورد مطالعه: الگوریتم سیستم مورچگان و رقابت استعماری)

هر چند که برنامه ریزی خطی در دنیای واقع کاربردهای زیادی دارد، اما در برخورد با مسائل پیچیده و سخت عدم کارایی خود را نشان داده است. با پیشرفت علم و رویارویی با مشکلات مختلف، تمایل به حل مسائل در حجم زیاد در زمان کوتاه بیشتر شده است. روش های ابتکاری و فوق ابتکاری جدیدترین دستاورد برنامه ریزی غیرخطی در حل این گونه مسائل هستند. یکی از حوزه هایی که نیاز به برنامه-ریزی در حجم بالا دارد زمان بندی تولید در مسائل np- hard می باشد. این پژوهش به مدل سازی و مقایسه سه روش برنامه ریزی خطی، الگوریتم سیستم مورچگان و الگوریتم رقابت استعماری در زمان بندی تولید جریانی منعطف با توجه به متغیرهای تعداد ماشین و سفارش پرداخته است؛ مبنای مقایسه در این پژوهش شاخص های زمان پردازش، تعداد محدودیت ، بهینگی و حجم حافظه اشغال شده می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مدل برنامه ریزی خطی درتعداد ماشین و سفارش پایین کارایی بالاتری دارد، اما با افزایش ماشین و سفارش با توجه به شاخص های در نظر گرفته شده، الگوریتم سیستم مورچگان و مخصوصاً الگوریتم رقابت استعماری کارایی بالاتر خود را نشان می دهد.